Java en Bali

Hallo lezertjes dit keer wat sneller het volgende verslag omdat we nog steeds in het heerlijke Cairns zitten bij Jannemieke en Rigo, familie van mij. Vorige keer waren we geëindigd in met de vliegreis naar Jakarta Indonesie. Na een wilde taxirit kwamen we aan bij ons hostel in Jakarta waar we gelijk zijn gaan slapen. In de ochtend stonden we in de keuken van het hostel te kletsen met de andere reizigers en kwamen er al snel achter date r niet veel reden was om in Jakarta te blijven. Veel mensen hadden ons hier al eerder voor gewaarschuwd en er was op dat moment ook nog een beetje een overstroming in de stad waardoor erg rote delen onderwater stonden. Na veel hulp van de dames achter de receptie horde we dat de laatste trein in de komende 3 dagen waar nog plek op was al om half 1 zou vertrekken! Wij hebben ons naar het treinstation gespoed en met veel moeite en een beetje onderlinge ruzie toch twee kaartjes voor je trein naar Jogjakarta gekocht. We zaten wel in de ‘ekonomi klase’ oftewel houten bankjes… Maar daar zo meer over, op het perron waar toch wel zo’n 300 man stond te wachten waren wij de enige blanken. Ik ging zoals gewoonlijk een peuk roken en al snel zag ik dat de rokersplek naast een klein politie bureau zat, na een paar trekjes vond ik dat de 5 agenten mij toch wel heel nauwlettend in de gaten hielden. Toen riep ere en naar me en ik dacht ohnee ik sta toch niet op de verkeerde plek te roken! De agent, die hier naast een pistool trouwens ook een enorm Rambo mesa aan hun riem hebben hangen, kwam naast me zitten en begon een gesprekje. In gebrekkig engels en zelf een beetje nederlands wist hij me uit te leggen terwijl ik peentjes zweten, dat hij en de andere agenten graag met mij op de foto wilde! Dus ik heb op het station een hele fotoshoot gedaan met 5 agenten ☺. De trein reis was op zich ok het duurde 9 uur en was door de eerder genoemde houten bankjes niet heel comfortabel maar met een paar dutjes en wat kletsen met de mensen gaat de tijd snel. ‘s avonds laat kwamen we aan in jogja en hadden gelukkig snel een hotelkamer gevonden.

Het hotel was echt perfect, de eigenaar was een oude fransman die nu met een indonesische vrouw getrouwd was die voor ons iedere ochtend een heerlijk indonesich ontbijt maakte. Daar de fietstaxi gepakt naar een kunstgalerij waar ze batik maken een sort indonesiche schilderkunst en natuurlijk hebben we wat authentieke kunst gekocht. De sfeer hier op straat was heel anders dan in de vorige landen, de mensen zijn veel behulpzamer en proberen niet overal zelf een slaatje uit te slaan. Hebben vervolgens in een straattentje met z’n tweeen gegeten en gedronken voor 1 euro! Na watt e hebben rondgezworven door de stad kwamen we erachter dat het een Hindoestaanse feestdag was en er was een optocht met veel dansen, muziek, schreeuwen en vreemde beelden van goden. Tijdens de optocht kwam een jongen op ons af die ons graag wilde interviewen, nou dat vonden we geen problem. De vragen van het interview waren alleen wel een beetje vreemd… of we huidproblemen hadden of we getrouwd waren en of ik besneden was?! Nouja erg gezellig dus.

De volgende dag gingen we naar Borobudur de grootste boeddhistische tempel ter wereld. Dit was een uur rijden vanaf Jogja en in de bus kwamen we een koppeltje uit Oostenrijk tegen die wel een gids met ons wilde delen. De gids wist ons veel te vertellen over het boeddhisme en en het ontstaan van de tempel. De tempel was erg hoog en heft enorm veel budha beelden. Het was een nationale feestdag in indonesie waar alle hindoestanen binnen moeten blijven met geen moderne hulpmiddelen, alleen wonen er op Java vooral moslims die dus wel gewoon vrij hebben maar niet de hele dag binnen moeten zitten. Laten we zeggen dat het de drukste dag van het jaar was… goed bedacht van ons om die dag te gaan he! Maar ja dat was in principe niet zo’n problem maar na een tijdje vroegen een paar school meisjes of ze met ons op de foto mochten, wat natuurlijk geen probleem was. Maar dit gebeurde een keer of 10 tot dat onze gids er genoeg van had. Maar tegen het einde van de rondleiding was er kennelijk omgeroepen dat er blanke blonde mensen rondliepen bij de tempel en dat iedereen in de rij mocht gaan staan voor een foto met deze attractie. We zijn en dat is echt geen overdreven getal denk ik op 100 foto's geweest met schoolmeisjes jongens en zelf opa en omatjes. De tempel zelf lag wel in een prachtig gebied helemaal omringd door oerwoud en bergen.

De volgende ochtend hebben we een indonesische kookcursus gedaan met een klein vrouw die oorspronkelijk uit bali kwam. We zijn eerst maar haar naar de lokale markt geweest waar we voor een stuiver alle ingrediënten hebben gekocht. Het resultaat was een heerlijk kipgerecht een gerecht met aubergine en wat bijgerechten het smaakte allemaal heerlijk en als we hebben er een recepten van dus mocht je ooit twee koks zoeken voor feesten en partijen je weet ons te vinden. We hebben hier in Jogja ook nog het paleis van de vroegere sultan van jogja bezocht. De sultan woont er nog steeds en is warempel in haarlem naar school geweest! We kwamen die middag in een enorme regenbui terecht en zijn een restaurant in gevlucht, we dachten nou dan gaan we wel wat eten ook. Stond er een fries war op het menu oftewel patatje oorlog, en bitterballen! Dus drie maal raden wat we daar hebben gegeten. Vanuit Jogja hebben we de trein gepakt naar het meest oostelijke punt van Java benguwangi ofzo, de treinreis duurde 13 uur was verschrikkelijk maar kostte ons 3 euro 50.

Eenmaal aangekomen aan de oostkant van java om 10 uur ‘s avonds konden we niet gaan slapen want om 1 uur zouden we de Ijen op gaan een vulkaan. We reden met een grote auto het eerste stuk en daarna in het donker gingen we naar boven lopen met onze gids. De Ijen is een actieve vulkaan waar zwavel gewonnen word, onze gids was een van de mensen die dit deed. De mannen die dit doen dragen twee manden met daartussen een bamboestuk waar ongeveer 80 kilo zwavel in zit. Ze moeten die mand eerst de krater uit tillen wat al een lastige klim is zonder mand van ongeveer drie kwartier en dan nog 3 uur van de vulkaan af. Ze krijgen zo’n 5 euro per mand betaald. De reden dat we deze vulkaan ‘s nachts beklommen was omdat het zwavel brandt met blauw vuur. In het donker zie je in de krater dan ook overal enorme blauwe vuren uit de berg komen. We moesten in de krater ook gasmaskers op omdat er de hele tijd giftige wolken met zwavelgas over je heen komen, de gids droeg natuurlijk alleen een sjaaltje voor zijn gezicht. De krater was heel bijzonder en het blauwe vuur en het meer van zwavelzuur wat er ook ligt was ook vet. Maar het uitzicht tijdens de zonsopgang was het mooiste wat we alletwee ooit hebben gezien. Mocht je ooit op Java of bali (ligt heel dicht bij) zijn ga de Ijen beklimmen!

De volgende dag hebben we de ferry naar Bali genomen en hebben we in Balian beach geslapen een klein surfers dorpje waar we door de lokale buschauffeur bijna een uur voor onze stop er uit waren geschopt. Vanuit Balian zijn we naar Kuta gegaan waar een vriendin van Rianne zat Lisa. In Kuta hadden we snel een hotel gevonden, een beetje vergane glorie maar het was na wat onderhandelen voor een leuk prijsje. Lisa zat bij een surfschool waar ze een week een surfcursus had gehad. ‘s avonds zijn we naar de Skygarden geweest de grootste club van Bali waar je voor 3 euro van een groot buffet kon eten en daarna 2 uur gratis kon drinken. De drankjes waren vrij sterk en de dames hadden het erg naar hun zin. Na de skygarden zijn we verder uitgeweest met Lisa’s Indonesische surfleraar Jojo. Het werd een wilde avond.

Vanuit Kuta zijn we met z’n drieën naar Canggu gegaan, een surfers dorp iets boven Kuta. Het was hier heer relaxt en we hebben vooral aan het strand gelegen en in de iets te hippe surfbarrretjes gegeten en gedronken.

Na twee dagen moesten we weer terug naar Kuta omdat we ons visum moesten verlengen. Dit heeft ons meer dan een week gekost met 3 verschillende bezoeken aan het immigratie kantoor veel gezeik en ook redelijk wat geld. Natuurlijk zijn we flink uitgeweest en Lisa was zeer tevreden dat ze nog wat langer kon genieten van haar surfgod Jojo. We hebben ook een tour gedaan van Bali waar we de rijstvelden en een aantal tempels hebben gezien. Ook heeft Jojo ons wat prive surfles gegeven en ik kon warempel de eerste keer surfen gelijk staan en heb er ook flink lol in gehad. Na de surflessen zijn we naar seminyak gegaan want daar zaten de beste clubs en dit was ook zeker zo alleen was ons reisbudget niet echt opgewassen tegen de prijzen van deze tenten. Na onze tijd in Kuta hebben we weer afscheid genomen van Lisa die ging naar Lombok en wij moesten nog een tijdje in de buurt blijven van Kuta omdat we nog steeds dat Kl*te visum nog niet hadden maar we hadden afgesproken elkaar op de Gili eilanden weer te meeten . Rianne en ik zijn toen naar Jimbaran gegaan een plek op het zuidelijke schiereiland van Bali. We hadden hier voor 15 euro per nacht het meest luxe hotel wat we tot dan toe hadden gehad en het mooiste was er waren geen andere gasten. Hier hebben we heerlijk aan het zwembad gelegen en met een scootertje de hele kust verkend. Ook een strandje waar er behoorlijk veel aapjes rondliepen en regelmatig spullen van strandganger jatte en ze mee de jungle in te slepen. Na onze tijd in jimbaran hadden we nog een dagje in Kuta om ons visum op te halen en hierna gingen we door naar het levendige Gili Trawagan. Onze avonturen op dit kleine eilandje horen jullie volgende keer want ik begin kramp in mijn vingers te krijgen. Wederom sorry voor de lange verhalen ik kan er niks aan doen!

Groetjes vanuit Australie! Rianne en Stein